Wreszcie nadeszło upragnione lato, a z nim czas relaksu i beztroski, przynajmniej dla naszych dzieci. 

Na pewno każdy z nas spotkał kiedyś osobę, która ma lęk wysokości, boi się wspinać, nie lubi chodzić na wesołe miasteczko etc.

Czy lubicie chodzić boso? Czy w domu chodzicie w kapciach, czy może wolicie na bosaka?

Często na diagnozę procesów integracji sensorycznej przychodzą do mnie rodzice, którzy zgłaszają, że ich dziecko zachowuje się inaczej w domu, a inaczej w przedszkolu, czy szkole. Są niejednokrotnie zdziwieni, że tak się dzieje i nie rozumieją dlaczego. 

Wiosna zbliża się wielkimi krokami, czuć ją już w powietrzu i widać na placach zabaw, które coraz bardziej zapełniają się stęsknionymi za ruchem dziećmi. 

Ostatnio zarówno dzieci, jak i dorośli mierzą się z ogromem stresu i niepokoju, związanego z inwazją w Ukrainie. Jest to dla nas wszystkich bardzo trudny czas, nawet jeśli aktualne wydarzenia nie dotyczą nas bezpośrednio. 

Zbliżają się święta Wielkanocne. Okres świąteczny związany jest zwykle ze spotkaniami z rodziną i suto zastawionym stołem. Typowo świąteczne potrawy nie należą jednak do ulubionych przysmaków naszych dzieci, zwłaszcza jeżeli mamy w domu typowego "niejadka ". 

Zaburzenia integracji sensorycznej pojawiają się, gdy mózg niewłaściwie odbiera i organizuje bodźce sensoryczne, płynące z różnych zmysłów oraz nieprawidłowo na nie reaguje, zarówno emocjonalnie, jak i ruchowo.

Czasami dzieje się tak, że my jako rodzice, nie zauważamy nic niepokojącego w zachowaniu dziecka. Pierwsze sygnały, że nasze dziecko może mieć jakieś trudności, często dostajemy od nauczycieli przedszkola.

Tak upragnione przez wszystkich uczniów, ferie albo już się zaczęły albo zaczną się wkrótce

Zima w pełni, ale pogoda niekoniecznie zimowa. Jeżeli tęsknicie za zimowym klimatem, mam dla Was kilka propozycji zabaw sensorycznych, które choć na chwilę przywołają zimę.

Późno jesienna pogoda nie nastraja na długie spacery. Ostatnio jedyne o czym marzę to zaszycie się z książką i kubkiem herbaty pod ciepłym kocem, najlepiej na cały dzień

Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia – przez większość z nas wyczekiwane i uwielbiane, zwłaszcza przez dzieci. Zapach pierniczków, cynamonu i grzybów zawsze przywołuje u mnie miłe wspomnienia. 

Chodzenie do szkoły oznacza prace domowe. Mało kto je lubi. 

Jesienna pogoda zmienna jest i ostatnio już nas nie rozpieszcza. Jest coraz zimniej, a co za tym idzie mniej czasu spędzamy na świeżym powietrzu, a więcej w domowym zaciszu

Dbamy o to, żeby nasze dzieci dobrze się rozwijały, miały zapewnione atrakcyjne zajęcia, nie nudziły się zanadto.

Rozpoczął się nowy rok szkolny, a wraz z nim nasze dzieci wróciły do ławek szkolnych, przynajmniej na jakiś czas. Powrót do szkoły może być szczególnie trudny dla dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej. Przyczyn tych trudności może być wiele.

Problemem z jakim często mierzą się rodzice małych dzieci jest agresja, która ujawnia się niejednokrotnie wtedy, gdy dziecko zaczyna chodzić do przedszkola, czy żłobka. Zachowania agresywne u dzieci oczywiście mogą mieć różne podłoże, jednak pewna część dzieci, które biją, ma zaburzenia integracji sensorycznej.

Dla każdego rodzica to trudny moment, gdy dziecko przychodzi do niego i mówi "Nikt mnie nie lubi, nikt nie chce się ze mną bawić”.

Skończyły się wakacje – czas beztroski, późnego wstawania, kiedy zwykle nie musimy się tak bardzo spieszyć, bo nic się nie stanie, jeśli na plażę pójdziemy godzinę później.

W spokojnej adaptacji pomoże nam przede wszystkim spokój i równowaga. Optymizm.

Krzyk, płacz, złość, histeria, bo nadeszła pora kąpieli, trzeba obciąć paznokcie albo uczesać włosy.

Po wielu godzinach jazdy wreszcie dotarliście na wymarzony wypoczynek. Jeśli rzeczywiście chcecie wypocząć lub przynajmniej spróbować, a Wasze dziecko ma zaburzenia integracji sensorycznej, warto wcześniej pomyśleć o kilku ważnych kwestiach i odpowiednio się do wyjazdu przygotować.

Sezon urlopowy w pełni. Wielu z nas ma jeszcze przed sobą wakacyjny wyjazd i wielu z nas ma dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej, które to (zaburzenia oczywiście ????)mogą ową podróż skutecznie utrudnić.

Gdy nasze dziecko zalewa się łzami, krzyczy, nie słucha naszych próśb, zaczynamy się zastanawiać co zrobiliśmy nie tak, jesteśmy sfrustrowani, a zachowanie dziecka odbieramy jako naszą porażkę wychowawczą.

Zuzia ma 5 lat. Bardzo lubi swój pokój. Mówi, że czuje się w nim jak księżniczka. Na różowych ścianach są naklejone kolorowe motyle. 

Gdy słyszmy o zaburzeniach integracji sensorycznej widzimy małe dziecko, zatykające uszy lub nos, płaczące z powodu brudnych rąk albo będące w nieustannym ruchu, potykające się i wpadające na przedmioty. To małe dziecko kiedyś dorośnie, a zaburzenia, zwłaszcza, jeżeli nie poddamy ich terapii, zostaną, ponieważ z zaburzeń integracji sensorycznej się nie wyrasta.

Każdy z nas zna pewnie chociaż jedną osobę, która jest szczególnie wrażliwa na zapachy i odbiera je zdecydowanie silniej, niż reszta otoczenia

My jako dorośli mamy zwykle do zrobienia w domu dużo więcej, niż tylko zabawa z dziećmi.

Skąd się biorą zaburzenia SI? To pytanie często słyszę w gabinecie, kiedy rozmawiam z rodzicami na temat trudności sensorycznych jego dziecka

Czasami można usłyszeć, jak rodzice mówią, że ich dziecko jest nadwrażliwe na bodźce. I rzeczywiście zdarza się tak, że zaburzenia integracji sensorycznej mają u dziecka charakter jednorodny. 

Diagnoza dziecka powoduje, że świat rodziców staje na głowie.

„Moje dziecko źle się zachowuje, sprawia problemy”- czy od razu informować otoczenie, że ma trudności czy nie tłumaczyć się nikomu? 

Rodzice zapisując dziecko na terapię integracji sensorycznej nie zawsze wiedzą o co tak naprawdę w tej terapii chodzi.

Głównym marcowym tematem na forach rodziców jest REKRUTACJA. Przeszukujemy strony internetowe, grupy, fora w poszukiwaniu aktualnych opinni o przedszkolu, szkole, do której wyślemy nasze dziecko. 

Zbliża się czas rekrutacji do żłobków i przedszkoli. Z pewnością nie jeden rodzic zastanawia się, jaką placówkę wybrać.

Czy wiecie, że nasze dyski nie służą tylko i wyłącznie do chodzenia i dotykania?

Zaburzenia przetwarzania sensorycznego to trudności z właściwą interpretacją bodźców sensorycznych i wykorzystaniem informacji uzyskiwanych za pomocą zmysłów do sprawnego funkcjonowania w życiu codziennym.

Zmysły odgrywają bardzo ważną rolę w życiu człowieka, bowiem dzięki nim poznajemy świat. To one informują nas o otaczającym świecie i ostrzegają przed niebezpieczeństwem.

Czy znacie dzieci, które nie cierpią nosić czapki, dzinsów, skarpetek albo takie, które nienawidzą chodzić boso szczególnie na trawie czy piasku, brudzić się czy lepić z plasteliny? 

Każdy świadomy rodzic pragnie dla swojego dziecka prawidłowego i jak najbardziej harmonijnego rozwoju zarówno ciała jak i umysłu.

Terapia integracji sensorycznej to przede wszystkim ukierunkowana zabawa, która ma wywołać odpowiednie reakcje organizmu, na bodźce wewnętrzne i zewnętrzne.